Mijn lieve vriendinnetje Marion is getrouwd! Zo blij voor haar. En natuurlijk voor haar knappe echtgenoot, Chris. Van hun huwelijk op Mallorca heb ik een filmpje gemaakt dat ik met jullie mag delen. Het was geweldig om erbij te mogen zijn. Ik voel dat dit het eerste is uit een hele reeks huwelijken…
Excuses voor de afgesneden hoofden zo nu en dan, maar met mijn lengte kan ik helaas alleen het kikkerperspectief kiezen.
Als die bult er niet had gezeten was ik er waarschijnlijk niet meer geweest. Deze Amsterdamse chica zette haar blauwe snoepje in de achteruitversnelling en wilde in volle vaart de weg op stuiven waar ik nietsvermoedend fietste. Gelukkig straft God onmiddelijk, want ze kwam vast te zitten. Van alle kanten kwamen mannen aangestormd om haar uit de brand te helpen, maar de berg bleek te hoog. De ANWB moest haar echte redder worden. Dat heb ik niet meer afgewacht, dus misschien staat ze daar nog: Strand IJburg.
Zolang ze kan praten wil Helena al een hondje. Jaren heeft ze erom gesmeekt, gebeden, en gehuild. Steeds was het antwoord ‘nee!’. Maar nu eindelijk, voor haar tiende verjaardag – ze rekende er totaal niet meer op – zijn we overstag gegaan. Nu de kinderen al wat groter zijn en we in een groene omgeving wonen, past een hondje prima bij ons gezin. Daarbij werk ik veel thuis en lijkt het me wel gezellig, zo’n beestje om me heen. Ik googlede de me suf en vond een heel schattig wit exemplaar op marktplaats. ‘Geen goede plek om een hondje te zoeken!’ zo sprak menig hondenkenner mij streng toe. Maar ik had de hondenfokker gesproken en het leek me een aardige vrouw die echt om honden gaf. Mijn moeder vertrouwde het niet nam haar hondenvriendin, Lisette, mee om te gaan kijken. Gelukkig kwam het beestje dat ik had uitgezocht ruimschoots door haar strenge keuring. Vandaag zijn we de puppy gaan halen en dat leverde dit filmpje op:
We waren op familievakantie, dus weinig tijd om filmpjes te maken. Het begin van de reis wilde niet erg vlotten, de vlucht was geannuleerd en we moesten weer terug naar huis met onze zes (!) kinderen. De eerste week hadden we via Airbnb een appartement geboekt in Barcelona, vlakbij het strand. Dit bleek een hele goede zet te zijn. Zeker als de leeftijden van de kinderen nogal ver uit elkaar liggen is dit een perfecte vakantielocatie. Er is voor iedereen wel wat te doen, en het strand is ook echt mooi. Daarna zijn we naar Moraira gegaan, een vissersdorpje onder Benidorm. We hadden een prachtige villa gehuurd met privé-zwembad waar we helemaal tot rust kwamen. Moraira is behoorlijk toeristisch, maar het is minder massaal dan de rest van de Costa Blanca. Vooral het baaitje El Portet is heel ouderwets kneuterig.
Nog een tip: als je kind te oud is voor een buggy, maar te jong om de hele dag te lopen. Neem een stepje mee van Micro, met drie wielen. Het beste vervoersmiddel voor kinderen tussen de drie en… achttien. Want ook al is het stepje van Katelijne, de oudere kinderen pakken hem steeds van haar af.